Ιστορία των ψηφιακών μέσων

Η ιστορία των ψηφιακών ενάρξεων με την ανάπτυξη του αριθμού 0 (δείτε 0 (αριθμός)) από το Babylonians για 2000BC. Η πρόωρη χρήση κάτι σαν μηδέν από τον ινδικό μελετητή Pingala (5ος-2$ος αιώνας circa Π.Χ.), υπονοούμενη καταρχάς ματιά από τη χρήση δυαδικών αριθμών του, είναι μόνο η σύγχρονη δυαδική αντιπροσώπευση που χρησιμοποιεί 0 και 1 που εφαρμόζονται στο δυαδικό σύστημα Pingala, το οποίο χρησιμοποίησε τις κοντές και μακριές συλλαβές (τα τελευταία ίσα στο μήκος με δύο κοντές συλλαβές), καθιστώντας το παρόμοιο με τον κώδικα Μορς. Εντούτοις, αυτός και άλλοι ινδικοί μελετητές χρησιμοποίησαν τότε το σανσκριτικό śūnya λέξης (η προέλευση της λέξης μηδέν μετά από μια σειρά μεταγραφών και μιας κυριολεκτικής μετάφρασης) για να αναφερθούν σε μηδέν ή να αποβάλουν. Περίπου 1620, Francis Bacon έρευνες το πρώτο δυαδικό αλφάβητο για την αντιπροσώπευση των αριθμών και των αλφαβητικών χαρακτήρων. Η προοριζόμενη χρήση ήταν να καθιερωθεί η μυστική επικοινωνία για π.χ. πόλεις κάτω από την πολιορκία και στρατοί στο εξωτερικό. Leibniz ήταν ο πρώτος μαθηματικός για να αναπτύξει τους υπολογισμούς στο δυαδικό σύστημα. Σύμφωνα με μερικές πηγές, John Napier υπάρξονται αναπτυγμένοι δυαδικοί υπολογισμοί ακόμα νωρίτερα. Ακόμα, παραμένει σε Leibniz σκέφτεται αρχικά για την αυτοματοποίηση των υπολογισμών χρησιμοποιώντας το πρόσφατα αναπτυγμένο δυαδικό arithmetics. Περίπου 1830, Carl Friedrich Gauss αρχικά ηλεκτρίζει τις δυαδικές πληροφορίες στα πειράματα τηλεγραφίας του. Αντικαθιστά «1» με «+» και «0» με» - «και μεταφράζει έτσι τις δυαδικές πληροφορίες στα ηλεκτρικά ρεύματα.
Υπάρχει μια πλούσια ιστορία μη-δυαδικό ψηφιακά μέσα και υπολογιστές.